PINAROPOEI

PINAROPOEI

Graeci Πιναροποιοὶ, Epiphanio dicuntur, limpidatores et politores gemmarum, οἱ σμῆκται λίθων καὶ ςτιλβωταὶ, lakpidum tritores, qui artritu limaevel arenae vel rotae vel alterius lapidis scobe gemmas poliunt et nitorem dant. Metaphorâ x palaestris desumptâ, ubi nitidi et politi ἐυπινεῖς et ἐμπινεῖς et πιναροὶ dicebantur, ab oleo, quô perfusi nitescebant. Glossae, politus, ἐυπινὴς. Unde ἐυπίνεια, nitor ac politura: quod in oratione aliisque omnibus rebus locum habuit: ἐυπινέιας χάριν, elegantiae ac nitoris gratiâ; ἐυπίνεια ςανιδώματος, apud Agatharchidem, laevor tabulae ad unguem rasae ac complanatae, etc. Vide Salmas. ad Solin. passim, inprimis p. 1105. et supra Palaestrici.